بازی کردن نقش مهمی در فرآیند یادگیری دانش‌آموزان ابتدایی دارد که این امر توسط والدین و معلمان با بی‌توجهی همراه شده است.
محمد عبدالملکی متخصص بازی در گفت‌وگویی با بیان اینکه نگرش والدین به بازی فرزندانشان در دوره کودکی و آغاز دوران مدرسه، یک نگرش سطحی است، اظهار کرد: پژوهش‌های صورت گرفته در زمینه مغز نشان می‌دهد که بازی کردن نقش مهمی در فرآیند یادگیری دانش‌آموزان ابتدایی دارد و نباید نسبت به آن بی توجه بود.
او افزود: محققان دریافته‌اند که در هنگام بازی ارتباطات سلولی مغز افزایش پیدا می‌کند و همین موضوع باعث ماندگارتر شدن مطالب آموزشی می‌شود.
این متخصص بازی ادامه داد: برخی از والدین تفکر درسی نسبت به بازی ندارند بازی کردن فرزندانشان را بیهوده تلقی کرده و در بهترین صورت آن را فرصتی برای پر کردن اوقات فراغت دانش‌آموز خود می‌دانند.
عبدالملکی با بیان اینکه فرزندان این نوع والدین هنگام ورود به مدارسی که تفکر بازی محور در آن به خوبی اجرایی شده با مشکل مواجه خواهند شد، افزود: علاوه بر خود دانش آموزان، والدین هم با هیأت مدیره مدرسه با چالش‌های فراوانی مواجه می‌شوند که چرا که بازی را معادل یادگیری نمی‌دانند و معتقدند که در مدرسه هیچ درسی به دانش‌آموز یاد داده نمی‌شود.
او گفت: یکی از راهکارهایی که می‌توان که به واسطه آن والدین را به هم‌بازی شدن ترغیب کرد، نشان دادن اهمیت نقش بازی در زندگی فرزندشان است.
افزایش راندمان آموزشی با بازی
این متخصص بازی ادامه داد: استفاده از بازی‌های آموزشی در فرآیند تدریس در مدرسه، از جمله راهکارهایی است که بستر لازم را برای افزایش فعالیت‌های یادگیری معلمان فراهم می‌كند.
عبدالملکی افزود: بازی آموزشی خوب، تفکر و برنامه‌ریزی را در دانش‌آموزان تشویق می‌کند. بازی با گشودن يک مسیر متفاوت در یادگیری می‌تواند نقش مهم و تأثيرگذارى در بهبود زندگی ایفا کند و راندمان آموزشی را نیز افزایش دهد.
او در پايان، مطرح كرد: لازم است مربیان تربیتی با فراهم کردن امکانات و ابزارهای مناسب آموزشی و پرورشی، برای شکوفایی استعداد شاگردان گام بردارند. گرفتن نتایج تربیتی خوب از بازی، به میزان زیادی به کاردانی و كاربلدى معلم مربوطه می‌افزايد
