نباید مطالعه متمرکز در شب امتحان باشد و باید به تدریج در طول سال انجام شود. شب‌بیداری در فصل امتحانات باعث کاهش دقت دانش آموزان و دانشجویان در روز بعد می‌شود.
برخی از دانشجویان در فاصله چند روز مانده به امتحان، خود را عاجز از حل مسائل درسی می بینند، روی به سیستم «شب امتحانی» آورده و سعی می کنند با شب‌بیداری و مرور کلی سرفصل ها، حداقل به نمره قبولی دست یابند؛ ولی کار ساده ای پیش روی آنها نیست.
متاسفانه در فصل امتحانات خواب افراد کم و تمرکز به سمت درس می‌رود که این موضوع سیکل معیوب ایجاد و باعث کم شدن قدرت فراگیری می‌شود. اختلال در تغذیه از دیگر مشکلات ایجادی در زمان امتحانات است که افراد باید درصورت نخوردن غذای کامل، غذای مفید، مقوی و کم حجم را در برنامه غذایی خود جا دهند. نباید مطالعه متمرکز در شب امتحان باشد و باید به تدریج در طول سال انجام شود.
یک روانشناس گفت: دانش‌آموزان و دانشجویان از «شب‌بیداری» در فصل امتحانات خودداری کنند؛ چرا که این موضوع باعث کاهش دقت آنها در روز بعد می‌شود.
اگر دانش‌آموزان و دانشجویان تسلط کاملی به درس پیدا کنند، استرس کمتری خواهند داشت.
متأسفانه بسیاری از دانش‌آموزان و دانشجویان در طول ترم تحصیلی برنامه‌ریزی مشخصی برای خواندن دروس خود ندارند و همه را برای شب امتحان جمع می‌کنند که این باعث ایجاد تنش زیاد در آنها می‌شود.
بهترین زمان مطالعه صبح‌های زود پس از یک خواب راحت است و فرد می‌تواند پس از دوش گرفتن و صرف یک صبحانه مطلوب مطالعه خود را آغاز کند.
بیداری در شب امتحان به هر قیمتی
مدت‌هاست دانشجویانِ عادت کرده به سیستم «شب امتحانی» از روش های مختلفی برای غلبه بر خواب آلودگی استفاده می‌کنند. در این میان پای قرص ها و داروهای مختلفی به میان می آید که با تبلیغات دروغین، دانشجویان را به دام خود می کشد؛ قرص هایی با وعده رفع احساس خواب آلودگی، افزایش تمرکز و حتی بالا بردن قدرت یادگیری در خانه های دانشجویی و حتی خوابگاه ها به وفور پیدا می شود.
قرص هایی مانند «ترامادول»، «بایومادول» و «ریتالین» از جمله مشهورترین و متأسفانه محبوب ترین قرص ها میان جوانان دانشجوست تا بتوانند سه ماه درس نخواندن را در چند شب، جبران کنند. متیل فنیدات (Methylphenidate) یا ریتالین در سال 1954 به بازار آمد تا افسردگی و خستگی مزمن را درمان کند. در ادامه برای درمان کودکان بیش فعال تجویز شد؛ اما در سال 1998 دانش آموزان و دانشجویان، مشتری ثابتش شدند تا شب های امتحان بیدار بمانند
دانشجوی باهوش در معرض خطر بیشتری است
متأسفانه اغلب دانشجویان در ترم های اول، هنوز در فضای دبیرستان هستند و تصور می کنند اگر در مدارس نمونه و استعدادهای درخشان درس خوانده باشند، می توانند با تکیه بر هوش خود واحدهای درسی دانشگاه را هم با موفقیت پشت سر بگذارند؛ اما وقتی با تفاوت فضا مواجه شدند، دچار سردرگمی می شوند و در حقیقت در معرض خطر بیشتری قرار می‌گیرند.
در این شرایط دانشجو باید خود را با شرایط جدید وفق دهد و به صورت جدی از مشاوره‌های روان شناسی بهره ببرد. در این وضعیت دانشجو با دوگانگی روبه‌رو خواهد شد، وقتی به ایام امتحان نزدیک می شود، می بیند دیگر درس خواندن در شب امتحان مثل زمان مدرسه جواب نمی دهد، اینجاست که از موادی برای افزایش تمرکز و غلبه بر احساس خواب آلودگی استفاده می کنند.
متأسفانه جوانان و خانواده های ما به درستی با عوارض و تأثیرات جبران ناپذیر قرص های مشهور به «قرص شب امتحان» آشنا نیستند. در سال های گذشته قرص هایی مانند «ترامادول» و در سال های اخیر «ریتالین» در میان جوانان و حتی نوجوانان رواج پیدا کرده است. متأسفانه آگاهی سازی لازم صورت نگرفته و بچه های‌مان را با خطرات این داروهای مخدر آشنا نکرده ایم».
«دانشجویان تصور می کنند استفاده از این قرص ها برای بازه زمانی نهایتا یک ماهه ضرری ندارد و بعد از پایان امتحانات و پشت سر گذاشتن چند روز کسلی (خماری) به زندگی عادی بازمی گردند اما نمی دانند تأثیرات خانواده «اوپیویید» و «آمفتامین» گاهی تا پایان عمر روی مغز باقی می ماند. وابستگی روحی اجازه نمی دهد دانشجو به زندگی عادی خود بازگردد.
اثر مخرب دیگری که کمتر مورد توجه قرار می گیرد، خاطره لذتی است که در ذهن جوان می ماند و حتی بعد از ازدواج هم می خواهد برای رسیدن به آرامش و تمرکز، تجربه اش کند، در نتیجه زندگی فرد یا افراد دیگری هم تحت تأثیر قرار می گیرد».
«عوارض جسمی این قرص ها را هم نباید دست کم گرفت. تغییر رنگ پوست، فرورفتگی گونه ها، نارسایی کبدی و کلیوی، زخم معده، اضطراب بی دلیل، اختلال در خواب و پرخاشگری از جمله تأثیراتی است که زندگی فرد را تحت تأثیر منفی قرار می دهد. باید با برگزاری کلاس های مشاوره، دانشجویان را از مضراتش آشنا کرد. همچنین باید به آنها شیوه مطالعه دروس دانشگاهی را آموزش داد تا درس خواندن را به روزهای منتهی به امتحان موکول نکنند»
