نتایج یک تحقیق نشان می‌دهد که والدین برای برون رفت کودکان از انزوای اجتماعی ناشی از بازی‌های رایانه‌ای باید برنامه‌ریزی برای اوقات فراغت فرزندان و تشویق آنان به انجام بازی های جمعی داشته باشند، ضمن اینکه نباید نقش مسئولان برای برنامه‌ریزی و تولید بازی‌های رایانه‌ای متناسب با فرهنگ و ارزش‌های بومی و نیاز کودکان را نادیده گرفت.
محسن نیازی و حدیث ابراهیمی در مقاله ای به "بررسی تاثیر بازی های رایانه ای بر انزوای اجتماعی کودکان" پرداختند.
امروزه رایانه و بازی‌های رایانه ای جزء انکار ناشدنی زندگی شده اند. تاثیرات بازی های رایانه ای بر سبک زندگی افراد امروزه به دغدغه پژوهشگران این عرصه تبدیل شده است؛ گستردگی، تنوع و جذابیت بازی های رایانه ای، آنها را از یک سرگرمی صرف فراتر برده است.
در بین اقشار جامعه اولین آشنایی کودکان و نوجوانان با رایانه و فضای مجازی اصولا بازی های رایانه ای هستند. تحقیقات نشان داده است که انجام بازی های رایانه ای تحت برخی شرایط از جمله استفاده طولانی مدت ازاین بازی ها و محتوای نادرست و خشن آنها منجر به افزایش انزوای اجتماعی می شود.
انزوای اجتماعی در کودکان به دلیل حساسیت و تاثیرپذیری در این دوران اثرات به مراتب زیان بارتری دارد.
این مقاله با روش اسنادی، ضمن بررسی انزوای اجتماعی ناشی از استفاده نامطلوب از بازی های رایانه ای به ارائه راهکارهایی همچون، آموزش مهارت های اجتماعی به والدین و کودکان، آموزش سواد فضای مجازی به والدین و نظارت آنان در دسترسی کودکان به رایانه، نظارت برمحتوا و مدت زمان بازی های رایانه ای کودک پرداخته است.
برنامه ریزی والدین برای اوقات فراغت فرزندان و تشویق آنان به انجام بازی های جمعی، جهت برون رفت از این مسئله از جمله نتایج این مقاله است. در کنار این موارد، نباید نقش مسئولان برای برنامه ریزی و تولید بازی های رایانه ای متناسب با فرهنگ و ارزش های بومی و نیاز کودکان را نادیده گرفت.
به گزارش ایسنا، این مقاله در چهارمین کنفرانس ملی و دومین کنفرانس بین المللی بازی های رایانه ای؛ فرصت ها و چالش ها در دانشگاه کاشان ارائه شد.
