مهروماه

چهار باکتری با خاصیت ضد سرطانی از خاک‌های نقاط مختلف ایران در پروژه پایان‌نامه دکترای میکروبیولوژی الهام معظمیان در مرحله آزمایشگاهی جداسازی شد.

این تحقیق در مرکز تحقیقات میکروب‌شناسی بالینی استاد البرزی به راهنمایی منوچهر رسولی و مرکز تحقیقات پیوند و ترمیم اعضا صورت گرفت و بر اساس آن خاک‌هایی از نقاط متعدد ایران جمع‌آوری و پس از انجام آزمایش‌های مربوطه مشخص شد که توکسین (سم) باکتری‌های جداسازی شده از خاک مناطق مختلف جغرافیایی ایران توانایی از بین بردن سلول‌های سرطانی روده و سلول‌های سرطانی خون را دارند.

نگار آذر پیرا افزود: تاکنون در ایران چنین تحقیقی انجام نشده و اثر سرطانی این سم مورد مطالعه و بررسی قرار نگرفته و باید به این نکته توجه داشت که این تحقیق اکنون فقط در مرحله آزمایشگاه و محیط کشت انجام شده است.

وی ابراز داشت: در مرحله بعد با استفاده از نظر متخصصان سم‌شناسی، انجام تحقیقات بر روی مدل حیوانی باید انجام شود که در صورت نتیجه‌بخش بودن تحقیقات باید طی سه مرحله کارآزمایی بالینی بر روی انسان نیز صورت گیرد تا بتوان به خاصیت دارویی سم این باکتری‌ها اطمینان حاصل کرد که طی این مراحل حداقل سه تا چهار سال به طول می‌انجامد.

آذر پیرا تصریح کرد: بر این اساس ما اکنون فقط در مرحله آزمایشگاهی قرار داریم و هرگز اعلام نمی‌کنیم که دارویی برای درمان است چراکه در این مرحله نمی‌توانیم در این مورد نظر دهیم و نیاز به آزمایش‌های فراوان بر روی حیوان و سپس انسان داریم.

الهام معظمیان نیز در این زمینه گفت: در این پروژه با عنوان «تاثیر توکسین باکتری باسیلوس تورنجینسیس بر روی سلول‌های سرطانی روده و خون» باکتری‌هایی از مناطق مختلف جغرافیایی ایران با شرایط آب و هوایی مختلف جداسازی شده‌اند که از 4 هزار و 146 باکتری باسیلوس تورنجینسیس جداسازی شده تنها توکسین (سم) چهار باکتری توانایی از بین بردن سلول‌های سرطانی روده و سلول‌های سرطانی خون را داشتند.

وی ادامه داد: پس از انجام مراحل آزمایشگاهی مشخص شد که این چهار باکتری توانایی از بین بردن سلول‌های سرطانی روده تا 70 درصد و سلول‌های سرطانی خون در حدود 40 درصد را شامل شدند.

وی تصریح کرد: ویژگی جالب دیگر این چهار باکتری این است که سم این باکتری‌ها به صورت اختصاصی عمل می‌کند یعنی بر روی سلول‌های نرمال خون انسانی هیچ‌گونه اثر سلول‌کشی ندارند در حالی که در استفاده از داروهای شیمی‌درمانی علاوه بر سلول‌های سرطانی تا حدودی به سلول‌های سالم نیز آسیب می‌رسد.