معاون آموزشی دانشگاه علم و صنعت گفت: این دانشگاه سالانه حدود هزار دانشجوی ایرانی و تعدادی دانشجوی بینالمللی میپذیرد و هیچیک از ظرفیتهای آموزشی داخلی به دانشجویان خارجی اختصاص نمییابد.
سید مصطفی سیادت موسوی معاون آموزشی دانشگاه علم و صنعت ایران درباره میزان استقبال نو دانشجویان از رشتههای این دانشگاه توضیح داد و گفت: دانشگاه علم و صنعت همواره در سالهای اخیر حدود هزار دانشجو پذیرش میکند که این افراد عمدتاً ایرانی هستند. در حال حاضر حدود ۳۰ دانشجوی بینالملل در مقطع کارشناسی مشغول به تحصیلاند.
وی افزود: البته برنامه دانشگاه برای جذب دانشجویان بینالمللی در مقطع کارشناسی نیز وجود دارد، اما این جذبها خارج از سهمیه داخلی انجام میشود. هیچگاه صندلی آموزشی دانشجویان ایرانی به دانشجویان خارجی اختصاص نیافته است و ما تلاش کردهایم از ظرفیتهای ایجادشده و موجود برای پذیرش دانشجویان بینالمللی استفاده کنیم.
معاون آموزشی دانشگاه علم و صنعت ایران در ادامه درباره رشتههای پرطرفدار از سوی دانشجویان جدیدالورورد گفت: همانند بسیاری از دانشگاههای دیگر کشور، رشتههای مهندسی کامپیوتر، علوم کامپیوتر، برق و صنایع از پرتقاضاترین رشتهها در میان داوطلبان هستند. بر همین اساس، برنامه توسعه پذیرش در این رشتهها را در دستور کار داریم تا بتوانیم پاسخگوی نیاز علمی و صنعتی کشور باشیم.
افزایش ظرفیت در رشتههای برق و کامپیوتر دانشگاه علم و صنعت
وی درباره سیاست دانشگاه در تنظیم ظرفیت رشتهها نیز توضیح داد: یکی از اقداماتی که همواره در دانشگاه علم و صنعت انجام میشود، پایش فارغ التحصیلان است و بازنگری در ظرفیت رشتهها متناسب با نیاز کشور متناسب با اسناد بالادستی است. اگر در بررسیها به این نتیجه برسیم که گرایش یا رشتهای دیگر مورد نیاز کشور نیست یا بازار کار محدودی دارد، ظرفیت آن رشته را کاهش داده و به رشتههای اولویتدار منتقل میکنیم.
سیادت موسوی تصریح کرد: عدد هزار نفر ظرفیت پذیرش این دانشگاه بهصورت ثابت نیست. به عنوان مثال، چند سال پیش حدود ۲۵ درصد به ظرفیت رشته برق افزوده شد و در سالهای بعد نیز ظرفیت رشته کامپیوتر حدود ۱۰ درصد افزایش یافت. در مقابل، رشتههایی که تقاضای کمتری دارند یا با نیازهای روز کشور همخوانی ندارند، با کاهش ظرفیت مواجه شدند.
وی در ادامه تأکید کرد: هدف اصلی دانشگاه علم و صنعت، تربیت نیروهای متخصص در رشتههای کلیدی و همراستا کردن سیاستهای آموزشی با نیازهای واقعی کشور است تا بتوانیم سهم مؤثری در توسعه علمی و صنعتی ایران ایفا کنیم.
