عواملی نظیر پایین بودن میزان سرمایه گذاری در آموزش نیروی انسانی و زیرساخت های تحقیقاتی، از جمله محدودیت های توسعه فناوری نانو در بخش کشاورزی محسوب می شوند.
در حال حاضر کاربردهای فناوری نانو در در صنایع مختلفی از فناوری غذایی و کشاورزی گرفته تا پردازش مواد غذایی، بسته بندی و مکمل های غذایی استفاده می شود. با توجه به چالش های جهانی نظیر رشد جمعیت، تغییرات جوی و دیگر موارد نوآوری فنی کاربردهای فناوری نانو در بخش کشاورزی و مواد غذایی و به ویژه در بخش کشاورزی بسیار حایز اهمیت است.
در این راستا، در روزهای 21 و 22 نوامبر سال 2013 کارگاهی با عنوان «فناوری نانو برای بخش کشاورزی: از تحقیقات تا مزرعه» برگزار گردید که نتایج این کارگاه در قالب گزارش جدید «اقدامات یک کارگاه در زمینه فناوری نانو برای بخش کشاورزی: از تحقیقات تا مزرعه» منتشر شده است.
کاهش کاربردهای محصولات حفاظت شده ماشینی، حداقل کردن تلفات مواد مغذی بارورسازی، و افزایش محصولات از طریق مدیریت مواد غذایی بهینه شده، از جمله اهداف توسعه کاربردهای نانومواد در بخش کشاورزی است.
از منظر تجاری و در زمینه کاربردهای تجاری فناوری نانو در بخش کشاورزی نیز شرکت های شیمیایی - کشاورزی در حال بررسی پتانسیل فناوری نانو و به ویژه عناصر نانوذرات فعال تولیدی برای افزایش کارایی یا نفوذ بیشتر عناصر مفید به محصولات هستند.
توسعه کاربردهای فناوری نانو در محصولات مصرفی و بخش کشاورزی، باعث ظهور و بروز ملاحظات اخلاقی و اجتماعی در برخی کشورها شده است. با این وجود، براساس مطالعات مختلف، عامه مردم نسبت به محصولات مبتنی بر فناوری نانو دیدگاه منفی ندارند.
در کشورهای در حال توسعه، فناوری نانو می تواند کاربردهای مهمی در بخش های کشاورزی و غذایی مختلف، نظیر امنیت غذایی، سلامت حیوانات، صنعت غذا، استفاده از آب و دیگر موارد داشته باشد.
با این وجود عواملی نظیر پایین بودن میزان سرمایه گذاری در آموزش نیروی انسانی و زیرساخت های تحقیقاتی، از جمله محدودیت های توسعه فناوری نانو در بخش کشاورزی محسوب می شوند.
برای مشاهده مطالب بیشتر بر روی نام فرد مورد علاقه خود کلیک کنید
