در واقع، همین الان در حال سفر به آینده‌ایم. ما در هر ثانیه از هر روزِ زندگی‌مان در حال پیشروی به سوی آینده‌مان هستیم؛ یعنی به معنای واقعی کلمه در حال حرکت در زمان هستیم. همین مورد برای حرکت در فضا نیز صدق می‌کند.
این نکتۀ خیلی مهمی به شمار می‌آید. حرکت در زمان هم نوعی حرکت است و چه بخواهید چه نخواهید، ما با حرکت در زمان به آینده خود می‌رسیم. نکته جالب این است که اگر بخواهید، امکان “جهش در زمان” هم وجود دارد. بگذارید این موضوع را با شفافیت بیشتر توضیح دهیم. ابتدا باید قدری کار مهندسی انجام دهید. فیزیکِ نظریه نسبیت خاص اینشتین می‌گوید که امکان معامله حرکت در فضا با حرکت در زمان وجود دارد. اگر کاملاً بی‌حرکت ایستاده‌اید، در بُعدی از زمان با سرعت خاصی در حال حرکت هستید.
با این حال، به مجرد اینکه حرکت در فضا را شروع می‌کنید، سرعت حرکتتان در زمان را کُند می‌کنید. به عبارت دیگر، هرچقدر سریع‌تر در فضا حرکت کنید، همان قدر کُندتر در زمان حرکت خواهید کرد. این بدان معناست که اجسامِ در حال حرکت (مثل ساعتی که روی موشک تعبیه شده است) قدری کُند عمل می‌کنند. یک ثانیه برای فردی که در فضاپیمایِ در حال ِ حرکت حضور دارد، کمی طولانی‌تر از فردی می‌گذرد که بی‌حرکت ایستاده است. برای اینکه این کار تاثیر قابل توجهی داشته باشد، باید به سرعت نور نزدیک شویم که عملاً کار بسیار دشواری است؛ برای نمونه، فضانوردهایی که با سرعت ده‌ها هزار کیلومتر بر ساعت به دور مدار زمین گردش می‌کنند، تنها یک میکروثانیه یا بیشتر با ساعت‌های ما در زمین فاصله دارند.
سریع‌ترین فضاپیمای ساخته دست انسان حتی به یک دهمِ درصد سرعت نور هم نرسیده است. اما اگر مدت زمان زیادی برای نزدیک شدن به آن محدودیت سرعت در جهان صرف کنید، ساعت‌تان به همان میزان کُندتر عمل خواهد کرد. بنابراین، امکان سفر به آینده برایتان فراهم خواهد شد. هیچ چیز متفاوتی احساس نخواهید کرد، اما بسته به اینکه با چه سرعتی حرکت می‌کنید، وقتی چند سال دیگر به زمین بازگردید، متوجه خواهید شد که ساعت‌ها در زمین تا هزاران یا حتی ده‌ها هزار سال پیشروی کرده‌اند. پس آینده به شما تعلق دارد و کاملاً بستگی به خودتان دارد که با چه سرعتی به آن دست یابید.
ارسال مطلب به ایمیل دوستاتون:
