مطالعات درباره سیارات فراخورشیدی در سال‌های گذشته به یکی از شاخه‌های مهم اختر فیزیک تبدیل شده و انگیزه اصلی در این تحقیقات شناخت سیارات قابل زیست برای انسان است.
در این زمینه سرمایه‌گذاری وسیعی آغاز شده که گروهی از اخترشناسان دانشگاه‌های صعنتی شریف و اصفهان در طراحی بین‌المللی سیارات فراخورشیدی حضور پیدا کردند و در نتایج علمی آن سهیم هستند.
سهراب راهور دکتری فیزیک و عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی شریف در این خصوص اظهار کرد: اولین سیاره فراخورشیدی (سیاراتی که خارج از منظومه شمسی هستند) در سال ۱۹۹۵ کشف شد که در سال ۲۰۱۹ جایزه نوبل به این طرح اختصاص پیدا کرد.
او ادامه داد: از سال ۲۰۰۸ یک گروه بین‌المللی کار خود را در زمینه کشف سیارات فراخورشیدی شروع کردند که من هم عضوی از این گروه بودم.
راهور بیان کرد: ما از یک تلسکوپ یک و نیم متری در شیلی استفاده می‌کنیم که متعلق به اتحادیه اروپا است و نزدیک به ۱۲ سال روی این پروژه مشغول هستیم. در این فاصله نزدیک به ۴۰ سیاره را کشف کردیم که برخی از این سیارات در منطقه زیست سیاره‌های مادرشان قرار دارند یعنی شدت نوری که به این سیارات می‌تابد مشابه زمین است.
عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی شریف افزود: یکی از اهداف اصلی مطالعات سیارات فراخورشیدی کشف سیارات قابل زیست است.
ماهور گفت: اگر ما یک سیاره مثل زمین داشته باشیم یعنی سیاره‌ای که گازی در آن وجود نداشته باشد و در فاصله مناسب از ستاره مادر قرار بگیرد احتمال حیات در آن وجود دارد که این اتفاق در صورت تحقق یکی از کشفیات بزرگ بشر به شمار خواهد آمد.
عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی شریف عنوان کرد: ما از طریق طیف سنجی جو سیارات را از نظر وجود هوا، آب، گاز‌ها و ... بررسی می‌کنیم تا مشخص شود که آیا می‌توان در آنجا زندگی کرد یا خیر.
ارسال مطلب به ایمیل دوستاتون:
