مسئله‌ی اصلی که در سال ۱۹۵۴ توسط محققان دانشگاه کمبریج مطرح شد به دنبال راه‌حل‌هایی برای معادله دیوفانتین x3 + y3 + z3 = k بود که در این معادله، k تمام اعداد از ۱ تا ۱۰۰ می‌باشد. جدا از راه‌حل‌های کوچک و آسان، این مسئله خیلی زود به یک مسئله‌ی حل‌نشدنی تبدیل شد، زیرا پاسخ‌های جالب‌تر قابل محاسبه نبودند و به اعداد نیاز بود.
اما پس از گذشت سال‌ها، به لطف تکنیک‌های پیچیده و کامپیوترهای مدرن، هر مقدار k در نهایت حل شد (یا حل‌نشدنی بودن آن اثبات شد) – به استثناء دو مورد آخر که دشوارترین اعداد بودند: ۳۳ و ۴۲٫ در سال ۲۰۱۹ نبوغ ریاضیاتی پروفسور بوکر همراه با هفته‌ها کار بر روی یک ابررایانه، در نهایت پاسخ برای ۳۳ پیدا شد. هرچند، حل عدد ۴۲ یک مسئله‌ی پیچیده‌ی دیگر بود.
پروفسور بوکر به کمک پروفسور سوترلند از خدمات Charity Engine استفاده کرد، «یک کامپیوتر سیاره‌ای» که از توان محاسباتی بلااستفادۀ ۵۰۰ هزار کامپیوتر خانگی استفاده کردند. پاسخ این مسئله که محاسبۀ آن به مدت یک میلیون ساعت طول کشید بصورت زیر است:
(-۸۰۵۳۸۷۳۸۸۱۲۰۷۵۹۷۴)۳ + ۸۰۴۳۵۷۵۸۱۴۵۸۱۷۵۱۵۳+ ۱۲۶۰۲۱۲۳۲۹۷۳۳۵۶۳۱۳ = ۴۲
پروفسور بوکر گفت: «احساس رهایی می‌کنم. در این بازی، نمی‌توان با اطمینان گفت که چیزی را پیدا خواهید کرد. مثل این است که سعی کنید زمین‌لرزه‌ها را پیش بینی کنید، در صورتی که فقط احتمالات را برای آنها ارائه می‌دهیم. بنابراین، ممکن است ظرف چند ماه جستجو راه‌حل را پیدا کنیم یا ممکن است یک قرن دیگر طول بکشد»
ارسال مطلب به ایمیل دوستاتون:
